Δυσμενείς έως και τραγικές χαρακτηρίζονται οι συνέπειες από την απαξίωση του στόλου των Mirage 2000EGM/BGΜ που αποκτήθηκαν καινούργια στα τέλη της δεκαετίας του 80 από την Dassault και έκτοτε δεν δέχτηκαν κανένα πρόγραμμα εκσυγχρονισμού, παραμένοντας μέχρι σήμερα στην αρχική τους διαμόρφωση.
Με δεδομένη την ηλικία των αεροσκαφών και των ηλεκτρονικών συστημάτων τους που ξεπερνάνε πλέον τα 25 χρόνια υπηρεσίας, τα Mirage 2000EGM/BGM κινούνται πλέον στο όριο της τεχνολογικής απαξίωσης. Την ίδια στιγμή η ΠΑ βρίσκεται σε προφανή αδυναμία αντικατάστασης τους από νέο τύπο μαχητικού αεροσκάφους ενώ πλήρες είναι το αδιέξοδο αναφορικά με τις δυνατότητες εκσυγχρονισμού που θα επέτρεπε στα 17 Mirage 2000EGM/BGM να υπηρετήσουν με αξιώσεις για 15-20 επιπλέον έτη.
ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ
Ειδικότερα η ΠΑ αντιμετωπίζει σήμερα την παράδοξη κατάσταση να βρίσκεται με ένα στόλο δύο ταχυτήτων ο οποίος αποτελείται από τα 25 εκσυγχρονισμένα Mirage 2000-5Mk2 και τα 17 Mirage 2000EGM/BGM που μαζί με τα F-16C/D Block 30 αποτελούν την αρχική παρτίδα μαχητικών 3ης γενιάς που προμηθεύτηκε η χώρα μας στο πλαίσιο της περίφημης «Αγοράς του αιώνα».
Εκεί πηγάζουν ουσιαστικά τα αίτια που εξηγούν τη σημερινή πραγματικότητα, καθώς κρίθηκε ότι η ΠΑ αντί μιας ενιαίας προμήθειας, θα πρέπει να διαθέτει έναν αμερικανικό και έναν γαλλικό τύπο μαχητικού, προκειμένου να υπάρχει ανεξαρτησία από μια πηγή προέλευσης.
Η απόφαση αυτή αν και «πολιτικώς» ήταν ορθή, ουδέποτε αναλύθηκε εις βάθος σε ότι αφορά τις χρηματοοικονομικές πτυχές για το κόστος που θα είχε σε όλο τον «κύκλο ζωής» και τις επιπτώσεις στην λειτουργία και επιχειρησιακή ετοιμότητα της ΠΑ.
Όταν περίπου μια δεκαετία αργότερα το 1999, η ΠΑ κλήθηκε να πάρει τις τελικές αποφάσεις για την αναβάθμιση της μαχητικής της ισχύος, έπρεπε να επιλέξει μια λύση που θα κάλυπτε τον επιχειρησιακό σχεδιασμό με δεδομένες τις διαθέσιμες πιστώσεις που φυσικά ακόμη και σε περίοδο «παχέων αγελάδων» δεν ήταν.. ανεξάντλητες.
Έτσι λοιπόν κρίθηκε – ορθώς – ως βέλτιστη λύση, η απόκτηση 60 μαχητικών Lockheed Martin F-16C/D Block 52+ (πρόγραμμα PXIII) προκειμένου να υπάρχει αριθμητική επάρκεια για εξοπλισμό 3 Μοιρών. Επιπλέον αποφασίστηκε η απόκτηση 10 νέων Dassault Mirage 2000-5Mk2 με ταυτόχρονη αναβάθμιση 15 αεροσκαφών από τον υφιστάμενο στόλο των Mirage (που σήκωσαν με αξιώσεις το κύριο βάρος των αναχαιτίσεων στο Αιγαίο τη δεκαετία του 90 πλάι στα παλαιότερα Mirage F-1CG που στο μεταξύ αποσύρθηκαν το 2003).
Όμως από τη στιγμή που η ΠΑ αναγκάστηκε – αποφάσισε να μην εκσυγχρονίσει το σύνολο των Mirage 2000 το 1999, δημιουργήθηκαν οι συνθήκες για την σταδιακή υποβάθμιση και τελικά την τεχνολογική απαξίωση των BGM/EGM. Αιτία φυσικά ήταν το δυσβάσταχτα υψηλό κόστος εκσυγχρονισμού ανά μονάδα που ήταν αδύνατο να καλυφθεί από τις διαθέσιμες πιστώσεις.
Η ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΑ ΤΩΝ EXOCET
Τα 25 Mirage 2000-5Mk2 – παρά τα αρχικά προβλήματα στη διαδικασία αποδοχής από την ΠΑ – αποδείχτηκαν ως εξαιρετική λύση με κορυφαίες ικανότητες σε ρόλο αναχαίτισης και με παράλληλη ικανότητα μεταφοράς υποστρατηγικών βλημάτων SCALP EG (που δεν υπάρχει αντίστοιχα στο στόλο των F-16). Δεν άργησε όμως να φανεί το χάσμα ικανοτήτων με τα εναπομείναντα Mirage 2000EGM/BGM που παρέμειναν στο μεταξύ στην πρώτη γραμμή του καθήκοντος.
Μοναδική εξαίρεση μια πολύ ειδική ικανότητα που θεωρείται κορυφαίας σημασίας για τον ελληνικό Αμυντικό σχεδιασμό. Η μεταφορά βλημάτων εναντίον πλοίων τύπου ΑΜ-39 Exocet Block 2, τα οποία εξασφαλίζουν κορυφαία αποτροπή καθώς είναι σε θέση να πλήξουν αιφνιδιαστικά και σε ελάχιστο (συγκριτικά με τις μονάδες επιφανείας χρόνο) κύριες μονάδες του τουρκικού Ναυτικού.
Να σημειωθεί ότι ο στόλος των Mirage 2000-5Mk2 δεν συμπεριέλαβε στο λογισμικό SEG-52 την πιστοποίηση για χρήση βλημάτων Exocet, καθώς οι γάλλοι ζητούσαν οικονομικό τίμημα που κρίθηκε υπερβολικό. Έτσι τα Mirage 2000EGM/BGM παρέμειναν μέχρι σήμερα μοναδικοί πιστοποιημένοι φορείς με ειδίκευση σε αποστολές ναυτικής κρούσης (TASMO).
Η κρισιμότητα των Exocet στον επιχειρησιακό σχεδιασμό της ΠΑ έχει επιπλέον κορυφαία σπουδαιότητα από τη στιγμή που το τουρκικό Ναυτικό διαθέτει ικανότητα αεράμυνας περιοχής με τις φρεγάτες O.H Perry οι οποίες είναι εφοδιασμένες με βλήματα SM-1 και ESSM εξασφαλίζοντας αποτελεσματική «ομπρέλα προστασίας» έναντι εναέριων απειλών.
Κατά συνέπεια οι συμβατικές προσβολές πλοίων με όπλα ελεύθερης πτώσης ή βλήματα μικρού βεληνεκούς όπως οι AGM-65G Maverick καθίστανται πλέον ξεπερασμένες και αναποτελεσματικές εκ των πραγμάτων. Μόνο ο συνδυασμός Mirage 2000EGM/BGM – Exocet εξασφαλίζει την ικανότητα αποτελεσματικής προσβολής από αποστάσεις εκτός του βεληνεκούς των SM-1 και σε συνθήκες που εξασφαλίζουν πλήρη αιφνιδιασμό για τον αντίπαλο.
ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΝΑ ΛΥΣΕΙ ΣΗΜΕΡΑ Η ΠΑ
Κατ αρχήν η ΠΑ έχει να αντιμετωπίσει την παρέλευση μεγάλου χρονικού διαστήματος από την είσοδο σε υπηρεσία των ίδιων των βλημάτων Exocet.
Όπως έχει διατυπώσει και η ίδια η ηγεσία του Όπλου, προτεραιότητα η άμεση επαναπιστοποίηση των πυραύλων Exocet αρχικής παρτίδας προμήθειας προκειμένου να επιμηκυνθεί το όριο ζωής (με προοπτική ολοκλήρωσης των διαδικασιών για το σύνολο του αποθέματος που υπάρχει διαθέσιμο). Οι εργασίες αφορούν επιθεώρηση – αντικατάσταση του πυραυλοκινητήρα ενώ επεκτείνονται και στο διαμέρισμα ηλεκτρονικών και επιθεώρηση πολεμικής κεφαλής με τις εργασίες να δύναται να ολοκληρωθούν στην Ελλάδα ένεκα της ευρείας εμπειρίας και σχετικής υποδομής που έχει αναπτύξει ο κύριος χρήστης του όπλου που είναι το Πολεμικό Ναυτικό.
Δεύτερο και κυριότερο ζήτημα είναι το τι θα συμβεί με τον στόλο των 17 Mirage 2000EGM/BGM που απομένουν στην ΠΑ. Η γαλλική πλευρά είναι γνωστό ότι πάντοτε ήλπιζε σε μια προμήθεια του Rafale από την ΠΑ, γι αυτό και ουδέποτε υποστήριξε ενεργά κάποιο πρόγραμμα εκσυγχρονισμό για τα Mirage-2000.
Όταν το Παρίσι συνειδητοποίησε ότι η Ελλάδα δεν θα προχωρήσει με το πρόγραμμα του ΝΜΑ, επανέφερε το ενδεχόμενο εκσυγχρονισμού με κόστος που για μια ακόμα φορά κρίθηκε (και ήταν) υπερβολικό σε σχέση με το κόστος ανά μονάδα ενός μαχητικού F-16C/D, το οποίο είναι περί το 1/4 (11-12 εκ δολάρια).από το αντίστοιχο ενός Mirage 2000EGM/BGM σε επίπεδο -5Μκ2.
Παράλληλα η προτεινόμενη διαμόρφωση έχει διαφοροποιήσεις ως προς το ραντάρ που είναι το RDY-3 και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση (παρά την ονομασία) συγγενές σύστημα με το RDY-2 των 25 Mirage 2000-5Mk2 της ΠΑ. Έτσι ακόμη και σε περίπτωση υλοποίησης, δεν θα επιλυθεί ποτέ το ζήτημα της πολυτυπίας συστημάτων ενώ σε κάθε περίπτωση δεν συζητάμε για ραντάρ τεχνολογίας AESA. Επιπλέον στα αρνητικά λογίζεται η ανυπαρξία για πρόβλεψη σκοπευτικού συστήματος επί κάσκας (ανάλογο του JHMCS) ούτε διευκρινίζεται αν δύναται η πιστοποίηση για ζεύξη δεδομένων Link 16 (που ενδεχομένως απαιτεί επιπλέον δαπάνη).
Με δεδομένο ότι το κόστος για την αναβάθμιση των Mirage 2000 κρίθηκε απαγορευτικό κινούμενο εκτός πλαισίων πραγματικότητας, η γαλλική πλευρά διαφαίνεται ότι επεξεργάζεται νέα βελτιωμένη πρόταση με σημαντικά χαμηλότερο κόστος προκειμένου να υπάρχουν ρεαλιστικές ελπίδες εφαρμογής του.
Σε κάθε περίπτωση η δυσμενής δημοσιονομική συγκυρία και ο πολύτιμος χρόνος που χάθηκε στο μεταξύ, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η ΠΑ μάλλον θα αναγκαστεί να μείνει ως έχει σε ότι αφορά το στόλο των Mirage 2000EGM/BGM με αποτέλεσμα να οδηγηθούν μοιραία στην απαξίωση. Σε αυτήν την περίπτωση προκύπτουν αμείλικτα ερωτήματα για το ποια θα είναι η πλατφόρμα που θα αξιοποιήσει μελλοντικά τους Exocet (εφόσον επαναπιστοποιηθούν) και σε διαφορετική περίπτωση, ποια θα είναι η εναλλακτική για τη συνέχιση αξιόπιστης ικανότητας προσβολής πλοίων(αποστολές TASMO) από την ΠΑ μετά το 2022. Έτος που τα μη εκσυγχρονισμένα Mirage θα έχουν αφήσει την πρώτη γραμμή λόγω συμπλήρωσης του προβλεπόμενου κύκλου ζωής των α/φων..
ΠΗΓΗ
https://www.thinknews.gr/defence/se-adiexodo-pa-stolo-ton-mirage-2000egmbgm/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου