Το τελευταίο διάστημα τα κυπριακά επιθετικά ελικόπτερα Mi-35 έχουν αρχίσει να εγκαταλείπουν την αρχική πολύ σκούρα γκρι -και όχι μαύρη, όπως λανθασμένα αναφέρεται συνήθως- παραλλαγή τους, αποκτώντας νέο ανοιχτό τρίχρωμο καμουφλάζ παρόμοιο με εκείνο όλων των άλλων επιχειρησιακών μέσων της Εθνικής Φρουράς (την εν λόγω εξέλιξη δημοσίευσε και …απεικόνισε και πάλι πρώτη η e-amyna). Παράλληλα σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται το πρόγραμμα της δεύτερης γενικής επιθεώρησης/συντήρησης εργοστασιακού επιπέδου των 11 ελικοπτέρων, βάσει σχετικής τριετούς σύμβασης συνολικού ύψους €28 εκατ., που υπογράφτηκε με την ρωσική κρατική εταιρεία Rosoboronexport στις 2 Δεκεμβρίου του 2013. Οι σχετικές εργασίες πραγματοποιήθηκαν στα πρώτα 4 ελικόπτερα, τα οποία επέστρεψαν στη Κύπρο την Άνοιξη του 2014, για να ακολουθήσουν άλλα 4 εντός του 2015 και τα τελευταία 3 εντός τους 2016 οπότε και ολοκληρώνεται το όλο πρόγραμμα. Οι εργασίες διεξάγονται στην από το 419ο Εργοστάσιο Επισκευής Αεροσκαφών, στην Αγία Πετρούπολη.
Υπενθυμίζεται πως η αγορά των 12 κυπριακών Mi-35P (αποτελεί εξαγωγική έκδοση του Mi-24P Hind-F, αλλά με «κοντές» πτέρυγες με δύο σταθμούς ανάρτησης οπλισμού έκαστη) αποτέλεσε μέρος του ευρύτερου εξοπλιστικού προγράμματος της Εθνικής Φρουράς, το οποίο υλοποιήθηκε την περίοδο 1997-2001. Η επιλογή του συγκεκριμένου τύπου ήταν μάλλον αναμενόμενη καθώς η μοναδική άλλη υποψηφιότητα ήταν το νοτιοαφρικανικό CSH-2 Rooivalk το οποίο όμως απορρίφθηκε καθώς την περίοδο εκείνη δεν είχε γίνει ακόμη αποδεκτό από τον Στρατό της χώρας προέλευσής του. Τελικά, τα Mi-35P έφτασαν στη Κύπρο το 2001, κάτω από άκρα μυστικότητα. Μέχρι και σήμερα τα 11 εναπομείναντα ελικόπτερα του τύπου (καθώς ένα χάθηκε σε δυστύχημα στις 5 Ιουλίου 2006), μαζί με 4 SA-342L1 Gazelle, υπηρετούν υπό την 450 Μοίρα Ελικοπτέρων που εδρεύει στην Α.Β. «Ανδρέας Παπανδρέου» στη Πάφο.
Τα κυπριακά Mi-35 (γνωστά και ως «Πάνθηρες») διαθέτουν 2 στροβιλοκινητήρες Klimov TV3-117VMA των 2.200 ίππων έκαστος, οι οποίοι κινούν το πεντάφυλλο κύριο στροφείο και το τρίφυλλο ουραίο, μέσω του κιβωτίου μετάδοσης VR-24. Για την εκκίνηση των κινητήρων φέρουν APU τύπου ΑΙ-9V. Ο οπλισμός που απέκτησε η Εθνική Φρουρά για αυτά αποτελείται από Α/Τ βλήματα 9Κ114 Shturn (AT-6 Spiral) και 9Μ120 Ataka-V (AT-9 Spiral-2), 20πλούς κάλαθους ρουκετών Β-8V20 για ρουκέτες S-8KOM των 80mm, ρουκέτες βαρέως τύπου S-24B των 240mm και ατρακτίδια UPK-23-250 με δίκαννο πυροβόλο GSh-23L και αναχορηγία 250 φυσιγγίων. Ο μόνιμος οπλισμός αποτελείται από ένα δίκαννο πυροβόλο GSh-30K των 30mm με αναχορηγία επίσης 250 φυσιγγίων, σταθερά προσαρμοσμένο στην δεξιά πλευρά της ατράκτου. Οι ποσότητες των όπλων (και κυρίως των Α/Τ βλημάτων) που αποκτήθηκαν παραμένουν αδιευκρίνιστες, όπως ανεπιβεβαίωτη παραμένει και η φήμη της απόκτησης βλημάτων αέρος-αέρος τύπου Igla-1V. Τα συστήματα σκόπευσης και ελέγχου πυρός των Mi-35 περιλαμβάνουν το σκοπευτικό KPS-53AV, το σύνολο Raduga-Sh με Ε/Ο σκοπευτικό ημέρας και αποστασιόμετρο laser, το σύστημα ραδιοζεύξης ASP-17V (για την καθοδήγηση των Α/Τ πυραύλων με την μέθοδο SACLOS) και το σύστημα PUS-36-71 (για τον έλεγχο πυρός ρουκετών). Διαθέσιμες, πιθανότατα, είναι και οι διόπτρες νυχτερινής όρασης ΟVN-1, οι οποίες προσαρμόζονται επί της κάσκας ZSh-7V που φορούν τα μέλη του πληρώματος.
Το σύστημα αυτοπροστασίας (που συνεπικουρείται από σύστημα IFF τύπου SRO-2 Khrom) αποτελείται από παρεμβολέα υπερύθρων L-116V-11E Lipa, σύστημα RWR L-006/SPO-15 Beryoza και δύο τριπλούς διανομείς αναλωσίμων ASO-2V (των 32 θέσεων έκαστος). Έχουν αποκτηθεί επίσης και ειδικά προσθαφαιρούμενα καλύμματα μείωσης θερμικού ίχνους τα οποία τοποθετούνται στις εξαγωγές καυσαερίων των κινητήρων. Αξίζει, τέλος, να υπενθυμίσουμε πως τα Mi-35 διατηρούν την ικανότητα όλων των μοντέλων της οικογένειας Hind για την μεταφορά στην καμπίνα έως και 8 πλήρως εξοπλισμένων οπλιτών (ή, εναλλακτικά, 4 φορείων) την οποία η Εθνική Φρουρά αξιοποιεί για σε αποστολές ειδικών επιχειρήσεων ή CSAR.
ΠΗΓΗ
http://e-amyna.com/?p=13768
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου